W co wierzymy (Prawdy wiary)

Jesteśmy wspólnotą, która wywodzi się z ewangelicznego nurtu chrześcijaństwa. Nasza wiara opiera się na tym, co przez wieki uznawano za fundament życia z Bogiem – nie na konkretnym stylu, denominacji czy kulturze, ale na tym, co wypływa z Ewangelii i Pisma Świętego.

Utożsamiamy się z głównym wyznaniem wiary Kościoła – tzw. Nicejskim Wyznaniem Wiary, przyjętym już w IV wieku. Jednocześnie opieramy naszą wiarę na zasadach, które wynikają z biblijnego przekazu, a które na nowo zostały przypomniane w czasach reformacji.

Sola Scriptura

Tylko Pismo Święte jest naszym najwyższym autorytetem w sprawach wiary i życia.

Sola Fide

Zbawienie przyjmujemy przez wiarę, nie przez uczynki.

Sola Gratia

To wszystko jest darem Bożej łaski, a nie efektem naszych zasług.

Wszystkie nasze przekonania, decyzje i działania chcemy nieustannie weryfikować w świetle Bożego Słowa. Nie kierujemy się tradycją – ani katolicką, ani prawosławną, ani protestancką – jeśli nie znajduje ona potwierdzenia w Piśmie. Chcemy być wspólnotą, która żyje Ewangelią w sposób świeży, autentyczny i oparty na prawdzie.

W co wierzymy i w co nie wierzymy

1. Relacja z Bogiem

Wierzymy, że każdy człowiek jest zaproszony do osobistej, głębokiej relacji z Bogiem – nie przez pośredników, ale bezpośrednio. Każdy wierzący może samodzielnie czytać i rozumieć Pismo, słyszeć głos Boży, rozeznawać swoje powołanie i podejmować decyzje w posłuszeństwie Duchowi Świętemu.

Nie wierzymy w model duchowości, w którym tylko nieliczni mają dostęp do duchowego poznania, a reszta ma polegać na ich objawieniach. Nie budujemy zależności od autorytetu „superduchowych” osób.

2. Przywództwo i struktura Kościoła

Wierzymy, że zdrowe przywództwo to wspólne podejmowanie decyzji, wzajemne zaufanie i służenie sobie nawzajem. Liderzy są po to, by wspierać, nie zarządzać. Struktura Kościoła powinna być elastyczna i dostosowana do miejsca, ludzi i czasu.

Nie wierzymy, że jedna osoba powinna być centrum wspólnoty. Nie chcemy budować Kościoła opartego na charyzmie, scenie i osobowości. Nie tworzymy struktur, które ograniczają Boże działanie lub blokują wzrost innych.

3. Ponadnaturalność i Duch Święty

Wierzymy, że Boże działanie – uzdrowienia, prowadzenie, nadprzyrodzone poruszenia – jest realne, obecne i potrzebne. Chcemy być Kościołem, który oczekuje więcej i nie zadowala się suchym chrześcijaństwem.

Nie wierzymy w „produkcję” duchowych przeżyć, presję na efekty ani udawanie, gdy czegoś nie ma. Nie chcemy tworzyć atmosfery, w której osoby zmagające się z chorobą czy bólem muszą udawać, że wszystko jest dobrze.

4. Modlitwa

Wierzymy, że modlitwa to realna rozmowa z Bogiem, która ma wpływ – zarówno na nas, jak i na świat wokół. Chcemy być wspólnotą, która modli się wspólnie i regularnie, z wiarą, ale bez schematów.

Nie wierzymy, że modlitwa to obowiązek, który trzeba „zaliczyć”. Nie traktujemy jej jako religijnej formuły, ale jako żywe spotkanie z Bogiem.

5. Uwielbienie

Wierzymy, że uwielbienie to spotkanie z Bogiem, a nie muzyczne widowisko. Liczy się treść, obecność i serce, a nie forma czy produkcja. Proste formy – jedno pianino, jedna gitara - mogą być wystarczające, jeśli prowadzą nas do Boga.

Nie wierzymy, że potrzebujemy efektów scenicznych, by uwielbiać. Nie zależy nam na tym, by wyglądać profesjonalnie – zależy nam na tym, by być prawdziwymi.

6. Kościół jako wspólnota ludzi, nie wydarzenie

Wierzymy, że Kościół to relacje – codzienne, zwyczajne, głębokie. Najwięcej życia i duchowego wzrostu dzieje się we wspólnotach domowych, w małych grupach, przy stole, w rozmowie, w modlitwie twarzą w twarz.

Nie wierzymy, że Kościół to scena i niedzielny program. Nie chcemy tworzyć wspólnoty, która robi wrażenie, ale nie zna swoich ludzi. Nie interesuje nas Kościół jako show ani jako marka.

7. Służba i rozwój darów

Wierzymy, że każdy człowiek ma do odegrania wyjątkową rolę w Bożym planie. Naszą odpowiedzialnością jako wspólnoty jest pomóc mu to odkryć i stworzyć przestrzeń, by mógł w tym wzrastać i służyć.

Nie wierzymy, że służby powstają tylko dlatego, że „tak trzeba”. Nie organizujemy działań bez ludzi. Nie przypisujemy ról, których nikt nie czuje. Nie robimy rzeczy, które nie przynoszą owocu.

8. Finanse i dawanie

Wierzymy, że dawanie wynika z wdzięczności i serca. Dajemy, bo Bóg dał nam wszystko. Chcemy być hojni, ale bez manipulacji i narzuconych, sztywnych zasad. Nowotestamentowe dawanie to wolność, nie obowiązek.

Nie wierzymy, że trzeba oddawać dziesięcinę, określoną kwotę czy procent, by być „w porządku z Bogiem". Nie wspieramy nauczania, które wiąże dawanie z lękiem albo chciwością („daj, by dostać więcej").

9. Jedność Kościoła

Wierzymy, że Kościół to jedna rodzina – ponad denominacjami, tradycjami i różnicami. Chcemy błogosławić innych, modlić się za inne wspólnoty i budować mosty, nie mury.

Nie wierzymy, że mamy całą prawdę. Nie chcemy budować zamkniętej przestrzeni, gdzie patrzy się z góry na innych. Jeśli coś nam zostało powierzone, to po to, by dzielić się z innymi.